کیسه های پلی کیسه های ضد آب کمپوست پذیر کیسه های پستی پوشاک مقاوم در برابر ضربه

با افزایش تقاضا برای محصولات "سبز"، پلاستیک های زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر در حال تبدیل شدن به یک گزینه رایج در قفسه فروشگاه ها هستند.با توجه به این واقعیت که زباله‌های پلاستیکی یک کامیون کمپرسی در هر دقیقه وارد اقیانوس‌های ما می‌شود، جای تعجب نیست که مردم به دنبال استفاده از قدرت خرید خود به روش‌هایی هستند که احتمالاً ردپای کمتری از خود به جای می‌گذارند.

روند رو به رشد در استفاده از پلاستیک با این فرض تقویت می شود که اگر یک محصول یا بسته بندی آن برچسب "زیست تخریب پذیر" یا "کمپوست پذیر" باشد، باید گزینه پایدارتری باشد.متأسفانه، لزوماً چنین نیست.

از آنجایی که تولید پلاستیک های زیست تخریب پذیر از 1.5 میلیون تن متریک به تقریبا 5.3 میلیون تن در سال های آینده افزایش می یابد، درک اینکه دقیقاً چگونه این مواد به محیط زیست کمک می کنند یا به آن آسیب می رسانند بسیار مهم است.

هم پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر و هم پلاستیک‌های کمپوست‌پذیر می‌توانند تجزیه شوند یا «زیست تخریب شوند» – که زمانی اتفاق می‌افتد که میکروارگانیسم‌ها بلوک‌های سازنده مواد را هضم می‌کنند – اما تفاوت‌های مهمی بین این دو عبارت وجود دارد.

پلاستیک زیست تخریب پذیر با توانایی آن در تجزیه کامل به مواد موجود در طبیعت و در یک بازه زمانی معقول تعریف می شود.این در تئوری خوب به نظر می رسد، اما در عمل، اغلب کار نمی کند.

در حالی که پلاستیک قابل کمپوست نیز زیست تخریب می شود، به طور خاص طراحی و آزمایش شده است تا در تاسیسات کمپوست خانگی یا صنعتی پردازش شود.امکانات کامپوزیت شرایط خاصی مانند دما و رطوبت را قادر می سازد تا پلاستیک را به نرم کننده خاک قابل استفاده تبدیل کند.

آیا پلاستیک زیست تخریب پذیر و قابل کمپوست می تواند برای محیط زیست مضر باشد؟

آره.اگر این مواد پس از تبدیل شدن به زباله به درستی مدیریت نشوند، احتمالاً آنطور که در نظر گرفته شده است تجزیه نمی شوند.

بسته به اینکه آن مورد خاص برای چه چیزی طراحی شده است، پلاستیک قابل کمپوست باید در کمپوست خانگی یا تجاری بازیابی شود.پلاستیک زیست تخریب پذیر به همان روشی که پلاستیک قابل کمپوست شدن دارد، شرایط مشخصی برای شکستن ندارد و این مشکل ایجاد می کند.

پلاستیک زیست تخریب پذیر آزمایش می شود تا اطمینان حاصل شود که تحت شرایط کنترل شده در آزمایشگاه، از جمله عواملی مانند سطح اکسیژن، قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، دما و غیره تجزیه می شود.اما طبیعت شرایط کنترل‌شده‌ای ندارد، بنابراین هرگز نمی‌توان مطمئن بود که اگر پلاستیک زیست‌تخریب‌پذیر پر از زباله باشد، واقعاً در دنیای طبیعی تجزیه زیستی خواهد شد.

و هنگامی که این مواد تجزیه نمی شوند، همان عواقب مشابه غیرقابل تجزیه زیستی خود را دارند - آلوده کردن اکوسیستم ها و زیستگاه هایی که هم طبیعت و هم مردم به آنها وابسته هستند و در بحران آلودگی پلاستیکی کمک می کنند.

آیا می توانم پلاستیک زیست تخریب پذیر و قابل کمپوست را در سطل کمپوست خانگی خود قرار دهم؟

می توانید برخی از مواد را در خانه کمپوست کنید.برخی دیگر برای یک مرکز صنعتی طراحی شده اند.اگر یک انبوه کمپوست خانگی دارید، مطمئن شوید که فقط مواد تایید شده "قابل کمپوست خانگی" را در آن قرار دهید (این باید به وضوح روی مورد برچسب زده شود).

اگر از خانه خود کمپوست جمع آوری می کنید، وب سایت برنامه محلی خود را بررسی کنید تا ببینید آنها چه چیزی را می پذیرند.بسیاری از کمپوست‌سازهای تجاری، اقلام پلاستیکی قابل کمپوست را حتی در صورتی که به عنوان کمپوست‌پذیر تأیید شده باشند، نمی‌پذیرند.

در نهایت، پلاستیک قابل کمپوست و زیست تخریب پذیر می تواند جریان بازیافت را آلوده کند، بنابراین مهم است که دستورالعمل های بازیافت محلی خود را بررسی کنید و فقط مواردی را بازیافت کنید که برنامه شما می پذیرد.