آرم سفارشی میلرهای پلی مشکی قابل کمپوست برای حمل و نقل سریع

لوگوی سفارشی سیاه و سفید بسته بندی زیست تخریب پذیر سازگار با محیط زیست

پلاستیک زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر دقیقا چیست و چه تفاوتی با هم دارند؟

هم پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر و هم پلاستیک‌های کمپوست‌پذیر می‌توانند تجزیه شوند یا «زیست تخریب شوند» – که زمانی اتفاق می‌افتد که میکروارگانیسم‌ها بلوک‌های سازنده مواد را هضم می‌کنند – اما تفاوت‌های مهمی بین این دو عبارت وجود دارد.

پلاستیک زیست تخریب پذیر با توانایی آن در تجزیه کامل به مواد موجود در طبیعت و در یک بازه زمانی معقول تعریف می شود.این در تئوری خوب به نظر می رسد، اما در عمل، اغلب کار نمی کند.

در حالی که پلاستیک قابل کمپوست نیز زیست تخریب می شود، به طور خاص طراحی و آزمایش شده است تا در تاسیسات کمپوست خانگی یا صنعتی پردازش شود.امکانات کامپوزیت شرایط خاصی مانند دما و رطوبت را قادر می سازد تا پلاستیک را به نرم کننده خاک قابل استفاده تبدیل کند.

با افزایش تقاضا برای محصولات "سبز"، پلاستیک های زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر در حال تبدیل شدن به یک گزینه رایج در قفسه فروشگاه ها هستند.با توجه به این واقعیت که زباله‌های پلاستیکی یک کامیون کمپرسی در هر دقیقه وارد اقیانوس‌های ما می‌شود، جای تعجب نیست که مردم به دنبال استفاده از قدرت خرید خود به روش‌هایی هستند که احتمالاً ردپای کمتری از خود به جای می‌گذارند.

روند رو به رشد در استفاده از پلاستیک با این فرض تقویت می شود که اگر یک محصول یا بسته بندی آن برچسب "زیست تخریب پذیر" یا "کمپوست پذیر" باشد، باید گزینه پایدارتری باشد.متأسفانه، لزوماً چنین نیست.

از آنجایی که تولید پلاستیک های زیست تخریب پذیر از 1.5 میلیون تن متریک به تقریبا 5.3 میلیون تن در سال های آینده افزایش می یابد، درک اینکه دقیقاً چگونه این مواد به محیط زیست کمک می کنند یا به آن آسیب می رسانند بسیار مهم است.

آنها چگونه در کمک به محیط زیست و کاهش آلودگی زباله های پلاستیکی نقش دارند؟

پلاستیک زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر به تنهایی نمی تواند بحران آلودگی پلاستیک را حل کند.در عوض، اهرم های زیادی وجود دارد که باید برای کاهش و استفاده مجدد از پلاستیک و تغییر به اقتصاد دایره ای کشیده شوند.در واقع، ما حتی نمی‌توانیم بر این فرض تکیه کنیم که این مواد در صورت تبدیل شدن به زباله به محیط زیست آسیب نخواهند زد.

همه پلاستیک‌ها - از جمله انواع زیست تخریب‌پذیر و کمپوست‌پذیر - باید جمع‌آوری و با سیستم‌های بازیابی مناسب جفت شوند تا مواد در حلقه و خارج از طبیعت باقی بمانند.

با این حال، برای کاربردهای خاص، پلاستیک قابل کمپوست و زیست تخریب پذیر می تواند نقش مفیدی در کاهش ضایعات داشته باشد.ظروف بیرون‌آوری قابل کمپوست نمونه‌ای عالی هستند، زیرا می‌توانند باقیمانده غذا را در کنار خود ظرف کمپوست کنند.

علاوه بر این، پلاستیک های زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر اغلب از منابع زیستی – مانند جلبک دریایی، چغندر قند یا سایر گیاهان – به جای سوخت های فسیلی ساخته می شوند.در این صورت، و در صورت تامین مسئولانه، این مواد می توانند مزایای زیست محیطی را ارائه دهند.